Yeremya 2:24-30

« Yeremya 1 | Yeremya 2 | Yeremya 3 »
24Kösnüyüp havayı koklayan
Kıra alışkın yaban eşeğisin.
Azgınken kim tutabilir onu?
Peşine düşenlerin yorulması gerekmez,
Çiftleşme zamanı gelince onu bulurlar.
25Yalınayak koşmaktan sakın,
Susuzluktan boğazını koru.
Ama sen, ‘Boş ver!
Ben başka ilahları seviyorum,
Onları izleyeceğim’ dedin.
26“Hırsız yakalandığında nasıl utanırsa,
İsrail'in halkı, kralları, önderleri,
Kâhinleri, peygamberleri de öyle utanacak.
27Onlar ağaca, ‘Babamsın’,
Taşa, ‘Bizi sen doğurdun’ derler.
Çünkü bana yüzlerini değil,
Sırtlarını çevirdiler.
Ama felakete uğrayınca,
‘Kalk da bizi kurtar’ diye yakarırlar.
28Hani nerede kendiniz için yaptığınız ilahlar?
Felakete uğradığınızda kurtarabiliyorlarsa,
Kalkıp gelsinler.
Kentlerinin sayısı kadar
İlahların var, ey Yahuda halkı.”
29“Neden bana dava açıyorsunuz?
Hepiniz bana başkaldırdınız” diyor RAB.
30“Halkınızı boşuna cezalandırdım, yola gelmediler.
Kılıcınız yırtıcı aslan gibi öldürdü peygamberlerinizi.
« Yeremya 1 | Yeremya 2 | Yeremya 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:1-6:30 Bunlar, Yeremya’nın Yoşiya’nın krallığı döneminde Tanrı’dan aldığı ilk sözlerdir (Yer.3:6). Bu kısmın ana teması, halkın Tanrı’ya sırt çevirmesinden (2-5. bölümler) ötürü Tanrı tarafından yabancı uluslar aracılığıyla cezalandırılmasıdır (6. bölüm).
2:20-3:6 Yahuda halkının asiliği tasvir ediliyor.
2:24 havayı koklayan Bkz. Hoş.2:7,Hoş.2:13. Yahuda halkının putperestliğe tutkusu çarpıcı biçimde tasvir edilir. Kıra alışkın Bkz. Eyü.24:5. yaban eşeğisin Başa çıkılması zor ve inatçı anlamında (bkz. Yar.16:12; Eyü.39:5-8).
2:25 Yalınayak koşmaktan sakın ‘Çarıkların eskiyip yırtılana kadar koşma’ anlamındadır. Yahuda halkının, putların ve öbür ulusların yolunu izleme arzusundan söz edilmektedir. “Boş ver! Ben başka ilahları seviyorum” dedin Oysa Yahudalılar’ın, Tanrı’nın onlarla yaptığı antlaşmaya göre yalnızca Tanrı’yı sevmeleri gerekiyordu (bkz. Yer.18:12 ve ilgili not ; bkz. örn. Yas.6:5; Yas.7:9; Hoş.2:16). Onları izleyeceğim Bkz. Yer.2:23; ayrıca bkz. Yer.2:2’ye ait not.
2:26 Hırsız... utanırsa İbranice’de ‘utanç’ anlamına gelen sözcük, Kenan’ın baş ilahı Baal için eşanlamlı olarak da kullanılır (bkz. Yer.11:13 ve ilgili not; Hoş.9:10; ayrıca bkz. Hak.6:32’ye ait not). kralları, önderleri, Kâhinleri, peygamberleri Bkz. Yer.1:18’e ait not. Bu ifade Yeremya’nın hizmeti süresince yalnız olduğunu ve hizmetinin zorluğunu vurgular.
2:27 Bkz. Yşa.44:13-17; Yas.32:6,Yas.32:18; Yşa.64:8; Mal.2:10’un aksine. ağaca... Taşa Bkz. Yer.3:9 ve ilgili not.
2:28 Kentlerinin sayısı kadar İlahların Bkz. Yer.11:13; krş. 1Ko.8:5. Eski Ortadoğu’da her önemli kentin kendine ait koruyucu bir ilahı olduğuna inanılırdı (krş. Elç.19:28,Elç.19:34-35) ve birçok kent, kendi ilahının adıyla anılıyordu (bkz. örn. Elç.1:1’e ait not).
2:29 dava açıyorsunuz Krş. Yer.2:9; bkz. Yer.12:1; Eyü.33:13.
2:30 Halkınızı... cezalandırdım Krş. İbr.12:6. yola gelmediler Bkz. Yer.5:3. Kılıcınız... öldürdü peygamberlerinizi Bkz. örn. Yer.26:20-23; 2Kr.21:16; 2Kr.24:3-4; ayrıca bkz. Neh.9:26.

Videolar

Yeremya Girişi

Peygamber Yeremya İ.Ö. 7. yüzyılın sonuyla 6. yüzyılın başlarında yaşadı. Uzun hizmeti sırasında Tanrı'nın halkını uyardı, yaptıkları günah ve putperestlik yüzünden başlarına gelecek büyük felaketi önceden bildirdi. Peygamberliğin yerine geldiğini -Yeruşalim'in Babil Kralı Nebukadnessar'ın eline geçtiğini, kentin ve tapınağın yıkıldığını, Yahuda Kralı'yla birçok kişinin Babil'e sürgüne gittiğini- gördü. Halkın sürgünden geri dönüp eski gönencine kavuşacağını da bildirdi.

Yeremya Kitabı aşağıdaki bölümlere ayrılabilir:

1. Yeremya'nın çağrılışı.
2. Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde Tanrı'nın Yahuda halkına verdiği uyarılar.
3. Yeremya'nın yazmanı Baruk'un derlediği yazılarla Yeremya'nın peygamberlik sözleri ve yaşamından önemli kesitler.
4. Tanrı'nın birçok ulusa ilişkin bildirileri.
5. Yeruşalim'in düşüşü ve halkın Babil'e sürülmesi

Yeremya çok duyarlı biriydi. Halkını seviyor, halkın başına gelecek yıkımları bildirmekten hoşlanmıyordu. Birçok bölümde Tanrı onu peygamber olarak atadığı için acı duyduğunu söylüyor. Tanrı'nın sözü onun yüreğinde ateş gibiydi, onu söndüremiyordu.

Kitabın 31:31-34 ayetleri umut doludur. Yeni bir antlaşmanın olacağı bir gün gelecek. Öğreten olmadan, anımsatan olmadan halkın Tanrı sözünü yerine getireceği gün gelecek. Çünkü Tanrı sözü onların yürekleri üzerine yazılacak.

Ana Hatlar:

1:1-19 Yeremya'nın çağrılışı
2:1-25:38 Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde yapılan peygamberlik sözleri
26:1-45:5 Yeremya'nın başından geçen olaylar
46:1-51:64 Uluslara ilişkin bildiriler
52:1-34 Yeruşalim'in düşüşü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş